Drodzy Przyjaciele misji z Ostrowitego,

Wraz z Chrystusem Zmartwychwstałym pragniemy dzielić Jego radość i prosić o błogosławieństwo dla każdego z was, dla Waszych Rodzin. Będziemy tez łączyć się ze wszystkimi w dzień beatyfikacji naszego nowego błogosławionego Ojca świętego Jana Pawła II.

W łączności modlitewnej i z gorącymi pozdrowieniami w Chrystusie Ukrzyżowanym i Zmartwychwstałym. 

Wspólnota Domu Formacyjnego w Kamerunie: s.Tomasza, s. Paulina, s.Fides, nowicjuszki s.Etienne, s.Natalia, s.Bakitha i postulantka Brunhilda Przy okazji życzeń wielkanocnych pragniemy podzielić sie z Wami naszym misyjnym życiem.

Rok 2011 jest dla nas czasem dziękczynienia za Boże błogosławieństwo podczas 25 lat naszej służby najbardziej potrzebującym w Kamerunie. 25 lat temu, 4 października 1986 roku postawiłyśmy nasze stopy na ziemi tak upragnionej przez każda z nas. Bóg zapłać Matce Cyprianie i ówczesnej Radzie generalnej za odwagę, za zrealizowanie wołania Pana: „ Pójdźcie na cały świat i nauczajcie wszystkie narody...” i za pójście za życzeniem Matki Założycielki, by Pasjonistki rozeszły sie po całym świecie. 

Już od października ubiegłego roku wszystkie uroczystości zgromadzenia, przeżywamy wspólnie w tym duchu i obejmujemy modlitwa poszczególne szczeble formacji i rożne sytuacje. Znakiem Bożej obecności wśród nas są miejscowe powołania, które stopniowo dojrzewają, coraz bardziej angażują się w Zycie Kościoła i Zgromadzenia. S.Anuarite z grupa młodzieży z parafii św. Laurent przygotowuje śpiewy pasyjne i o Matce Założycielce, części stale Mszy św. „Radość Krzyża” i tez teatr o Matce Założycielce i życiu Zgromadzenia. Wydaje mi się, ze to jest znakiem, ze charyzmat pasyjny zapuszcza korzenie na afrykańskiej ziemi. Młodzież zaangażowana, siostry nasze, Współpracownicy Ukrzyżowanego... Siostra mistrzyni Paulina dopracowała grupę w naszej parafii Matki Bożej Bolesnej i są juz aktywni, odprawiamy co wtorek wspólnie u nas Drogę Krzyżową, potem mają spotkanie, czasem grupa modli się u jednej z rodzin. 

Teraz kilka słów o waszych podopiecznych. Rodzina Andrzejka przesyła wam zdjęcie z uśmiechem i podziękowaniem za waszą dobroć. Za wasze pieniążki opłaciłam szkołę krawiecką dla Christelle, Andrzejkowi drugą klasę szkoły podstawowej i maluchom: Rosette i Paul przedszkole. Mamie Weronice już jest łatwiej sprostać innym potrzebom, których nie brakuje. Droga Rodzina to sieroty GOMTI. Im kupiłam materac do dużego łóżka, gdzie dziewczynki spały na skrawku, radość była ogromna. Też zamurowaliśmy wyżej wejścia do domu, bo wciąż w ogromne deszcze woda im sie wdzierała do domu, zalewała wszystko, na wysokość Łózek z materacami. Tak Salome strąciła podręczniki, bo położyła torbę na podłodze i wszystko zostało zalane. Większość pieniędzy poszła jednak na naukę ich brata Simin Pierre, który dostał sie na studia na profesora historii. Sieroty są również Wam bardzo wdzięczne za pomoc tak cenna w ich sytuacji. Naglące potrzeby u nich to dalsza pomoc studentowi w nauce i trzeba jeszcze zbudować ściany do ich toalety na podwórku, bo jak widzicie na zdjęciu, ściany to stare pagne zawieszone. Podłoga juz była zacementowana za wasze dary a ściany pobudowali z cegieł z ziemi woda rozniosła je, mają tak nisko położony teren ich zabudowania. Czekaja wiec na wasza pomoc, pozdrawiają Was, modlą się za Was.

Dużo mojego czasu, serca i uwagi poświęcam adopcji, chorym na AIDS, małemu Raymondowi / na zdjęciu/ uratowałyśmy życie, pani Józefina na kulach o jednej nodze tez czuje sie dobrze w naszym domu. Adopcja to tez cały nowy ogromny dział pracy z dziećmi i ich opiekunami. Do tego dochodzi dożywianie, rozdział potrzebującym produktów żywnościowych w każda sobotę. Brakuje czasu i czasem sil by odpowiedzieć na każde wezwanie... módlcie sie za nas, prosimy.

Radością nas wszystkich jest ukończenie budowy Domu formacyjnego. Wszystkim, którzy w jakikolwiek sposób nas wspierali, składamy serdeczne Bóg zapłać. Jeszcze raz wszystkich pozdrawiamy, Księdza Proboszcza, Panią Katechetkę, Was Dzieci i Młodzieży z koła misyjnego oraz Waszych Rodziców i parafian, i dzielimy się z Wami słońcem i deszczem, tym co mamy.

Przylatuje do Warszawy 27 kwietnia, a więc do zobaczenia. 

S.Tomasza Sadowska, pasjonistka z Kamerunu